155 lat temu 20 grudnia 1866 r. w sierpeckich Włókach urodził się Jan Wiktor Zawidzki, fizykochemik, profesor, rektor Politechniki Warszawskiej.
Studiował na Uniwersytecie w Rydze, gdzie był później docentem. Doktorat zrobił w Lipsku i Amsterdamie. Od 1907 r. został profesorem Akademii Rolniczej w Dublanach koło Lwowa do 1917 r. kierował tam Katedrą Chemii Ogólnej. Od października 1917 w Warszawie, był w latach 1918-1919 rektorem Politechniki Warszawskiej.
Od 11 grudnia 1924 r. do 25 marca 1925 r. był pełniącym obowiązki Ministra wyznań religijnych i oświecenia publicznego w rządzie Władysława Grabskiego. Jest autorem wielu książek i rozpraw (drukowanych w czasopismach naukowych polskich i zagranicznych), m.in. podręczników uniwersyteckich „Chemia nieorganiczna” (t.1-2) i „Kinetyka chemiczna”.
Zmarł w Warszawie 14 września 1928 r. w wieku 61 lat. Spoczywa na warszawskich Powązkach. Od roku 1979 Polskie Towarzystwo Chemiczne przyznaje medal jego imienia za wybitne osiągnięcia z zakresu chemii fizycznej i nieorganicznej.
