Urodził się w 1867 r. w Płocku w rodzinie ziemiańskiej. Do Sierpca przybył po ukończeniu studiów prawniczych pod koniec XIX wieku. Był niesamowicie pracowitym działaczem społecznym na wielu polach życia Sierpca. W czasie I wojny światowej od sierpnia 1914 r. do lutego 1915 r. był burmistrzem miasta, zaś po wyjściu Niemców z Sierpca 13 listopada 1918 r. przemawiał do mieszkańców jako burmistrz. Został przewodniczącym i skarbnikiem Rady Opiekuńczej w Sierpcu, w 1920 r. w trakcie wojny bolszewickiej prezesem oddziału Miejskiego Obywatelskiego Komitetu Obrony Państwa.

Współorganizował gimnazjum a po odzyskaniu niepodległości w 1918 r. został jego dyrektorem. Działał jako inicjator i pierwszy prezes rady nadzorczej Towarzystwa Drobnego Kredytu (1901), rady nadzorczej Towarzystwa Spółdzielczego „Rolnik” (1913) i rady nadzorczej Spółdzielni „Zgoda”(1921). W latach 1927-28 w Wymyślinie pod Sierpcem wybudował (dziś ulica Staszica) dom stanowiący dziś jeden z cenniejszych zabytków budownictwa w mieście.

Pieczątka widoczna na zdjęciu pochodzi z dokumentu nabycia przez rodzinę Tułacz domu przy ul. Płockiej 15. Na fotografii obok dom przy obecnej ul. Staszica (obecnie własność prywatna).

Był to oddział powstańczy liczący około 400 ludzi, zorganizowany kilka dni wcześniej w majątku Artura Sumińskiego w Zbójnie. Dowództwo przekazano widocznemu na fotografii (wykonanej właśnie wtedy w Sierpcu) młodemu, 22 letniemu Walerianowi Ostrowskiemu. 4 lutego zajęli Rypin, zaś dwa dni potem nasz Sierpc. Ogłoszono władze Rządu Narodowego i ukazy uwłaszczeniowe dla chłopów. „Wolność” Sierpca trwała 2 dni. Wojska majora Manturowa i majora Drozdowa wyparły powstańców z miasta 8 lutego. Walerian Ostrowski w czasie odwrotu dostał się do niewoli przeprawiając się przez rzekę Skrwę. Młodego przywódcę rozstrzelano 21 lutego w Płocku, za tzw. Rogatką Płońską.